Seizoenstafel zomer

Nu de zomer dan eindelijk officieel is begonnen, wordt het hoogste tijd voor een nieuwe seizoenstafel.

Het vijvertje heb ik ooit eens op de Zutphense Zomercursus gekocht. De zwaan en eendjes maakte ik van vilt. Een eeuwigheid deed ik erover, vandaar dat er maar één kleintje bij is :-) De bloemen zijn de restanten van het bloemenkransen-maken.

Liefs!

Sintjan die komt eran!

Morgen vieren we op school het Sint-jans feest. De zomer is begonnen. Iedereen komt in het wit en versierd met een mooie eigengemaakte bloemenkrans.

Dit was wat me vanavond om klokslag 20:27 te binnen schoot... Ohjee! Hup hup, op de fiets gesprongen (stiekem on de auto, maar dat klinkt zo stom ;-) en richting onze boot. Daar staan altijd mooie grassen en bloemen. Met een schaar (Rutger) en een scherp mes (moi) in de aanslag hebben we een hoop groen  geoogst. Nu kon het feest beginnen.

Het is eigenlijk heel simpel. Je vlecht de grassen....

En maakt er een krans van....

Zet 'm op je hoofd en....

VOILA!

Liefs!

Toffe tricot

Het was een regenachtig, en dus productief, weekend.

Het was vandaag óf Swanmarket óf beginnen aan een nieuwe uitdaging. Een blik naar buiten gaf de doorslag. Een nieuwe uitdaging. Tricot.

Vraag me niet waarom, maar het leek me een stap te moeilijk, en heb het daarom een beetje uitgesteld. Ondertussen vraag ik me af waarom, want het ging super :-) 

Toen ik klaar was, en naar buiten keek, scheen de zon! Werd het uiteindelijk een dag met een goed gelukte uitdaging én de Swanmarket

Een broekie voor een broekie

We zitten momenteel in een enorm spannende tijd, huis kopen en verkopen. Ons droomhuis staat al een jaar leeg, en nu ineens zijn er meerdere gegadigden!

Kortom, afleiding is hard nodig...

Dus heb ik Vandaag de regen getrotseerd om op zoek te gaan naar een mooi stofje. Voor een jongen deze keer, bijna 1 jaar!

Het is een prachtig ventje met mooie donkere haren. Zijn moeder vroeg me om een mooi broekje voor hem te maken. Leuk! Een opdracht, daar kan ik wel iets mee. Een broekje dus, voor een ventje. Dat is iets heel anders dan stoffen shoppen voor een meisje. Het is een gaaf katoenen stof met raceauto print geworden.  Hieronder een sneak peak, zijn mama leest mn blog namelijk ook, en het moet natuurlijk wel een verrassing blijven ;-)

Flower Power jumpsuit én slofjes

Dolblij was ik toen het pakketje uit Amerika arriveerde.

2,5 kilo happiness; de mooste stofjes met printes en kleuren lachten me tegemoet!

Voor een aantal had ik al meteen een bestemming, maar er was er ook één de ik vooral heel mooi vond, maar nog geen idee had wat ik er van zou maken. Totdat ik gisteravond, getriggerd door het mooie weer, besloot om weer een jumpsuit te maken. Een maatje groter en deze keer met bijpassende slofjes.

Fijne dag!

Audrey

Mijn lieve vriendinnetje heeft de twee mooiste kinderen van het Oosten. En dan overdrijf ik het écht NIET! Haar kleinste heet Audrey en werd een paar dagen geleden alweer 1 jaar. Ik herinner me nog goed hoe ze mij, een uur nadat ze was bevallen (!) in totale euforie opbelde: Veer!! Het is een meisje, en ze is práchtig!

Twee dagen later (langer kon ik niet wachten) zaten we op het grote bed en ik zag dat ze gelijk had. Wat was, en is nog steeds, ze prachtig.

Nu, een jaar later, beginnen onze meisjes te kruipen, lopen en wat al niet meer.

Dit vraagt om mooie slofjes waarin de voetjes lekker warm zijn en de teentjes nog vrij kunnen wiebelen :-)

Voor Nore maakte ik een paar zwanen-slofjes en voor Audrey deze:

Het viel nog niet mee om de foto te maken. 

Picture this: een 9 maanden jong dametje dat het liefste kruipt in plaats van op schoot zit. Een moeder met in 1 hand een camera en met de andere hand probeert haar meisje in bedwang te houden.

het doel: een scherpe foto zonder tafelpoot.... Mwah, redelijk gelukt ;)

liefs!

jumpsuit

Kleine babymeisjes in jumpsuits zijn zó adorable, dus ben ik op zoek gegaan naar een fijn patroon om er een te maken. Niet gevonden maar niet getreurd, ik dacht: ik voeg 2 patronen samen tot één!

 Wat overigens heel makkelijk klinkt, maar het niet echt was, voor een leek als ik.

Het broekje wat ik al eens maakte (een paar posts geleden) verlengd en daarop een bovenstukje van iets anders, dat was het idee... 

Het stofje lag al klaar, aardbeitjes. Ik vond het stofje achterin een winkeltje, helemaal vergeten. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om het te laten liggen en ach, het staat haar zo mooi :)

Work in progress:

Klaar!

En hier draagt ze het met het wollen gebreide vestje wat ZIJ voor Nore Lieve maakte

(met wollen sokken, want oh, wat was het nog koud...)

Liefs!

snailmail

Een paar blogs geleden vertelde ik over "snailmail".

Er is iets geks gaande in snailmail-land...

Het is helemaal niet vanzelfsprekend dat post nog aan komt tegenwoordig. Op het forum op facebook waar ik lid van ben, klagen mijn mede-snailers steen en been over de post te laat aan komt, of , erger nog, helemaal niet aan komt.

Vandaag las ik een artikel dat onze vrienden de ministers van plan zijn om het aantal brievenbussen in 2015 te halveren!! Te halveren!! Stel je toch eens voor.... 

Om de postbode weer aan het werk te krijgen (en omdat mijn snailmail-maatje Thea al veel te lang moest wachten) ben ik in mijn pen geklommen en heb een mooi pakketje voor haar samengesteld. 

Ze is vorige maand naar haar nieuwe paleisje verhuisd en en ik wilde haar iets schenken voor haar nieuwe huis.

Ik was blij toen het bericht kwam dat de post was aangekomen.

Thea, veel plezier ermee!

Witte zwanen...

Ik zag de prachtige stof al op enkele blogs voorbij komen.

Het lukte me niet om de stof zelf ook in Nederland te bemachtigen maar ik MOEST en ZOU die stof hebben. Ik wilde er een mooi jurkje voor Nore van maken voor de bruiloft van de tante van mijn lief (volgen jullie het nog?)

Het internet afgespeurd en heb het uiteindelijk in Amerika op een website gevonden.

Geen moment geaarzeld en besteld. 

Hieronder het resultaat, dan snappen jullie vást waarom ik het persé wilde hebben :-)

En toen ik toch bezig was, heb ik er ook een paar slofjes bij gemaakt:

LOVE IT!!!!

" Ja, ik wil! "

" Ja, ik wil! "  

sprak mijn stralende vriendin, toen ze half mei met haar lief in het huwelijksbootje stapte.

Het werd een fantastische dag waaraan we nog vaak zullen terug denken.

Een paar weken voordat het zou gaan gebeuren vroeg ze mij of ik het "ringkussen" wilde maken.

Ik vond het een enorme eer en mijn creativiteit begon meteen te borrelen. Maar.. als je vriendin gaat trouwen dan moet het iets bijzonders worden. Geen standaard kussen, nee, écht iets bijzonders.

Het ene idee borrelde op, het andere er achteraan, maar op één of andere manier kwam er niets uit mijn handen. De datum naderde en ik had nog steeds niets.

Totdat ze op een avond belde om te vragen hoe het ervoor stond. Zou ik het dinsdag (dus 2!! dagen later) mee kunnen brengen naar Amsterdam. 

Zoals alle bruiden vond zij dat het maar beter alvast 'geregeld' kon zijn...

Autch... Wat nu?

Ineens was daar het plan! 

Fijn zulke "tadaaaaah" momenten :-)

En gelukkig ben ik gezegend met een kast voor prachtige handwerk-materialen, dus kon meteen beginnen.

Het werd een bruids-ringen-bloem

liefs Vera

Wie jarig is trakteert!

Het is alweer een maand geleden, wat zeg ik? Al meer dan een maand! 

Maar ook ik was jarig. Mijn laatste verjaardag op Koninginnedag...

Ik vond het nooit leuk om op Koninginnedag jarig te zijn, om allerlei redenen, maar nu, nu vind ik het "stom" dat het is afgelopen... Maar, och, wat hebben we een mooi koningspaar. En zoals mijn collega het zo treffend zei: "Dan ben je vanaf nu de enige queen op je verjaardag" en ach, das ook best leuk :-)

Maar... wie jarig is trakteert, dus! Als juf moet je natuurlijk (proberen) een goed voorbeeld te geven, dus het moest iets gezonds zijn, verantwoord en lekker.. En dat was het, de kinderen smulden ervan! En de juf? Kinderen blij, juf blij, en zo hoort het.